LEAVING MY BREAD AND BUTTER FOR MORE THAN SIX YEARS

Maraming tao ang nagtatanong, bakit ka aalis sa trabaho mo? Maganda naman dyan ah! Kalalabas lang ng iyong ama sa ospital, sino na ang tutulong sa pagpapatuloy ng kanyang gamutan? Yung kapatid mo may treatment sya dalawang beses sa isang linggo, sino na ang sasagot ng iba pa nyang pangangailangan?

Ito ang mga katanungan na patuloy na pinupukol sa akin ng tahimik na magdamag, sa ilalim ng malamlam na buwan, na tila nagpapahiwatig ng kalungkutan. Tinatanong din ang sarili, wala bang magtatanong kung kumusta na ako? Ano ba nag nararamdaman ko? Ano ba ang totoong dahilan kung bakit ako aalis?

Marahil totoo, na ito ang naging bread and butter ko more than six years. Nakakatulong sa pamilya, naibibigay ang pangangailangan kahit hindi sapat ang budget, nakakapagbigay ng ngiti sa mga labi na tila may isang reward na may kalakip na "Best Anak". Pero bakit parang pag-tagal ng panahon, hindi na masaya? Bakit kaya nakakapagod? Bakit hindi nauubos ang problema? Bakit parang hindi nakaka-ahon? Bakit sa halip na magsumikap, mas lalong nahihirapang magpatuloy? Mga tanong na tila hindi masagot nang pagtingala sa kalangitan at pagharap sa kawalan.

Naniniwala ako na may mga dalang aral ang lahat ng mga dumarating sa ating buhay. At ito ang mga matutunan natin sa paglipas ng mga araw at panahon. Sabi nga ng aking ina noong ako'y nagpa-alam sa kanya, "it's okay, kesa masakrispisyo ang iyong kalusugan, pagtutulungan natin yan!", tila ba napawi ang aking mga agam-agam, mga tanong na tila bumabagabag sa paggising sa umaga at pagtititig sa kisame tuwing imumulat ang mata. "Yes! natanggap din nya, nila!". Pero hindi nagtatapos diyan ang lahat, iisip ka ng paraan para maipagpatuloy ang pangarap na maiahon ang pamilya sa kahirapan.

Ang mga aral na babaunin ko sa pag-papatuloy ng aking buhay ay mga sumusunod: Hindi masamang sumuko, Hindi masamang sumubok, Hindi masamang magreklamo, Hindi masamang malungkot, Hindi masamang magpahinga, Hindi masamang mag break, Hindi masamang mangarap ng iba, Hindi masamang mapagod. "Life is what you make it." Susuko pero babangon! Mangangarap muli at magsusumikap na tuparin ang mga adhikain sa buhay. Walang perpekto, pero dapat pagtuunan ng panahon ang mga bagay na magpapasaya ng ating kalooban at ng ating mahal sa buhay. Fail fast, and continue to achieve your dreams. Kayang kaya mo yan! Wag kang panghinaan ng loob. Hindi ibibigay ng Diyos ang mga suliranin, kung hindi mo kayang lagpasan! Pray!

PURSUE your dreams.
FOLLOW your heart.
HUNT your success.

-Your Guiding Star 👨‍💻

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Calling?

Image
  Noong ako'y nagsimula sa bagong kabanata ng aking buhay sa bagong trabaho na ipinagkaloob ng Maykapal, dahil dumating ito ng hindi inaasahan. Nagsimula sa isang mesahe na tinatanong ako kung gusto ko bang subukang mag-turo at nasabi ko na lang na "Sige po subukan kong magpasa sa inyo ng aking curriculum vitae." na wala sa kaisipan na matatanggap ako, dahil subok nga lang. Kasalukuyan din naman akong nagtratabaho sa aking permanenteng trabaho. Sa madaling sabi ay nag-demo ako, nakapasa sa interview, at naipasa lahat ng mga kailangan. Yes! Ito talaga ang first choice ko dati ang maging isang guro. Pero hindi naman pumasok sa isipan ko na makukuha ko ang aking gusto kahit ibang kurso ang natapos ko. Baka na ako'y inihanda ng sobrang tagal upang makamit ko ang gusto ko. Sa madaling salita ay nakuha ako at nagsimula bilang part-time. Madaming nasungitan, may mga napaiyak, mga sinubok, natakot, at kung ano-ano pang karanasan sa akin ng aking mga estudyante pero ito ay pag...
Read more

Sorbetes

Image
  Marso lagpas ng kalahati ng buwan naging busy ang lahat dahil sa napaka-tagumpay na mga gawain. Pagod, uhaw, init, puyat, at iba't iba pang nararamdaman dahil ginugol ang lahat ng lakas upang maisakatuparan ang minimithing tagumpay. Umakyat ng hagdan, hila ang mga paa dahil sa pagod pero hindi alintana dahil hindi naman nag-iisa. Baon ay ngiti, pawis na tila pumapatak na lamang ng kusa, at magandang kwento ang bitbit at nararamdaman sa bawat baitang bago makarating sa paroroonan.  Tubig ang katapat at malamig na hangin na dala ng pinagsamang bukas na aircon at electric fan na tila nagdala ng ginhawa sa aking nararamdaman. Hindi natatapos sa ganun ganun na lamang, kailangan nating alamin ang mga magagandang nangyari, hindi magandang nangyari, at ang mga dapat pang husayan na bahagi ng natapos na aktibidades. Ibig sabihin pagpupulong pagkatapos ng nasabing tagumpay upang mas mapahusay pa ang mga susunod na gagawing mga gawain. Habang nagpupulong ay kumakain ng biscuit upang ma...
Read more

PAYAPANG ISIPAN

Image
  Madilim na kalangitan ang tila nakiki-ayon sa lungkot na dala ng panahon. Tila nagpapahiwatig na wala talagang permanenteng kasiyahan. Mga pakiramdam na lungkot na tila pahina ng libro na nagbubukas tuwing gusto mo nang buksan. Hindi madali ang ganitong pakiramdam na naging daan upang umiwas. Mga Linggong hindi magpadala ng mga mensahe at mga kwentuhang nakatatawa na nakakapagbigay ng saya sa bawat isa kahit anong oras pa. Mga panahong nagsasama para kumain ng kung ano-ano upang maituloy lang ang usapan. Ano nga ba ang nagbago? Sino ba ang may kasalanan? Aaminin ko na ako ang umiwas dahil natatakot ang isip ko na panandalian lang ang lahat. Mga agam-agam na magdadala ng lungkot o labis na pighati na nagpapa-alala ng iyong paglisan. Marahil ay naramdaman mo at naging kaswal na lamang ang lahat. Sinusubukan ko naman, pero sa ngayon pipiliin ko muna ang payapang isipan. Nawa'y maunawaan mo sa pagdating ng panahon, kung bakit parang pinunit ko ang ibang pahina ng ating libro upang hi...
Read more