LABINLIMANG BUWANG HIWALAY


Mainit na sikat ng araw ang pumapasok sa mga bintana sa hapong tahimik at tila hindi mapakali sa pagkakahiga dahil sa tindi ng pagkabalisa. Wari'y nangangati ang mga talampakan at handang i-suot ang mga tsinelas upang tuluyang makalaya sa kainipan. Yan ang nararamdaman ko sa araw na ito dahil gusto kung lumayas.

Sadyang kay buti ng araw na ito dahil tila may isang anghel na bumulong sa taong ito ng mag-message sa aming group chat upang itanong kung holiday nga ba sa January 30, 2023. At dito na pumasok ang aking suhesyon na lumabas kaya tayo upang magkita-kita. Isa lang ang kumasa sa hamon at ito ay ang nag-iisang Reyna.

Tila pumalakpak ang aking tenga ng mabasa ang kanyang tinuran na sasama siya para matuloy lang ang pagkikita sa LABINLIMANG BUWANG HIWALAY.

Vermosa Starbucks ang tagpuan, ika-5 at kalahati ng hapon. Idadaos ang tila hindi matuloy tuloy na gawain bilang magkakasama. At ito na nga, matapos ang paghihintay andiyan na nag Reyna na may pasalubong na ngiti na karaniwang dala ng mga taong matagal na hindi nagkikita. Nagsimula ang kwentuhan habang pumapasok sa pintuan, naghanap ng lamesa, nag-order ng mga inumin na may kasamang nakabubusog na mga tinapay. Tila biyaya ang dala ng Reyna dahil libre ang lahat ng ito. Sabik na sabik sa kwentuhan, tawanan, at kumustahan. Binalikan ang nakaraan at kwentuhan ng kasalukuyan ang tema ng usapan. Hindi mawawala ang mga giliw sa mga mata dahil masaya ang bawat isa sa anong meron sila. Malaki talaga ang ambag ng orasan, dahil tila hindi namamalayan na mahigit isang oras na ang usapan na tila titigil lamang tuwing iinom at kakain ng pagkaing nakalagay sa lamesa sa harap nila.

Hindi nakuntento at pumunta pa sa Food Bazaar na kahilera lamang ng Starbucks at doo'y nag-ikot ikot upang kumain ng maalat-alat na pagkain dahil sa umay na dala ng matatamis na tinapay. Masaya! Fries lang at siomai ay sapat na para ituloy ang naudlot na kwentuhan. Andiyan ang banda at tila bumubuka ng mga bibig upang sabayan ang awit nila. Syempre, hindi mawawala ang pagkuha ng mga larawan na magpapa-alala sa mga ngiti at sabik nang pagkikita. 

Mahigit apat na oras ng puro ligaya at talagang sinabayan pa ng paghatid sa kanto papasok sa tirahan upang makasiguradong maayos na makauwi. Ang mga plano sa mga susunod na pagkikita ay hindi mawawala na talagang nagbibigay ng enganyo sa bawat isa.

Talagang masaya ang araw na ito.

Maraming salamat, kaibigan! Taya ka man ngayon ako naman ang susunod. 


-Your Guiding Star 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Calling?

Image
  Noong ako'y nagsimula sa bagong kabanata ng aking buhay sa bagong trabaho na ipinagkaloob ng Maykapal, dahil dumating ito ng hindi inaasahan. Nagsimula sa isang mesahe na tinatanong ako kung gusto ko bang subukang mag-turo at nasabi ko na lang na "Sige po subukan kong magpasa sa inyo ng aking curriculum vitae." na wala sa kaisipan na matatanggap ako, dahil subok nga lang. Kasalukuyan din naman akong nagtratabaho sa aking permanenteng trabaho. Sa madaling sabi ay nag-demo ako, nakapasa sa interview, at naipasa lahat ng mga kailangan. Yes! Ito talaga ang first choice ko dati ang maging isang guro. Pero hindi naman pumasok sa isipan ko na makukuha ko ang aking gusto kahit ibang kurso ang natapos ko. Baka na ako'y inihanda ng sobrang tagal upang makamit ko ang gusto ko. Sa madaling salita ay nakuha ako at nagsimula bilang part-time. Madaming nasungitan, may mga napaiyak, mga sinubok, natakot, at kung ano-ano pang karanasan sa akin ng aking mga estudyante pero ito ay pag...
Read more

Sorbetes

Image
  Marso lagpas ng kalahati ng buwan naging busy ang lahat dahil sa napaka-tagumpay na mga gawain. Pagod, uhaw, init, puyat, at iba't iba pang nararamdaman dahil ginugol ang lahat ng lakas upang maisakatuparan ang minimithing tagumpay. Umakyat ng hagdan, hila ang mga paa dahil sa pagod pero hindi alintana dahil hindi naman nag-iisa. Baon ay ngiti, pawis na tila pumapatak na lamang ng kusa, at magandang kwento ang bitbit at nararamdaman sa bawat baitang bago makarating sa paroroonan.  Tubig ang katapat at malamig na hangin na dala ng pinagsamang bukas na aircon at electric fan na tila nagdala ng ginhawa sa aking nararamdaman. Hindi natatapos sa ganun ganun na lamang, kailangan nating alamin ang mga magagandang nangyari, hindi magandang nangyari, at ang mga dapat pang husayan na bahagi ng natapos na aktibidades. Ibig sabihin pagpupulong pagkatapos ng nasabing tagumpay upang mas mapahusay pa ang mga susunod na gagawing mga gawain. Habang nagpupulong ay kumakain ng biscuit upang ma...
Read more

PAYAPANG ISIPAN

Image
  Madilim na kalangitan ang tila nakiki-ayon sa lungkot na dala ng panahon. Tila nagpapahiwatig na wala talagang permanenteng kasiyahan. Mga pakiramdam na lungkot na tila pahina ng libro na nagbubukas tuwing gusto mo nang buksan. Hindi madali ang ganitong pakiramdam na naging daan upang umiwas. Mga Linggong hindi magpadala ng mga mensahe at mga kwentuhang nakatatawa na nakakapagbigay ng saya sa bawat isa kahit anong oras pa. Mga panahong nagsasama para kumain ng kung ano-ano upang maituloy lang ang usapan. Ano nga ba ang nagbago? Sino ba ang may kasalanan? Aaminin ko na ako ang umiwas dahil natatakot ang isip ko na panandalian lang ang lahat. Mga agam-agam na magdadala ng lungkot o labis na pighati na nagpapa-alala ng iyong paglisan. Marahil ay naramdaman mo at naging kaswal na lamang ang lahat. Sinusubukan ko naman, pero sa ngayon pipiliin ko muna ang payapang isipan. Nawa'y maunawaan mo sa pagdating ng panahon, kung bakit parang pinunit ko ang ibang pahina ng ating libro upang hi...
Read more